ခ်စ္ေသာကမၻာႀကီးေရ ...
အခ်စ္ၿပီးအခ်စ္ ျဖစ္ေနလို႔ကလည္းမျဖစ္ဘူး
ေငြၿပီးေငြ ျဖစ္ေနလို႔ကလည္းမျဖစ္ဘူး
အရက္ၿပီးအရက္ခ်ည့္ ျဖစ္ေနလို႔ကလည္းမျဖစ္ဘူး
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ပံုခ်လိုက္လို႔ကလည္း မျဖစ္
သံသရာေၾကာင္းမွာ အထုပ္အပိုးပါလို႔ကလည္းမျဖစ္
ေခတ္ကို ပံုခ်လိုက္လို႔ကလည္းမျဖစ္
မျဖစ္တာေတြခ်ည့္ပဲ ရင္ဆိုင္ေနရ
ငါ့ကို စစ္ျပဳႏိုင္လြန္း ...
ငါ့ဘ၀အေမာ အလြမ္းေတြလည္း
ေတာတခိုကို မစိုျပည္ေစေတာ့ပါ။
ညဥ့္ေတြ သိပ္နက္လြန္းေနတယ္
လူေတြ စီးဆင္းလြန္းေနတယ္
အရာရာဟာ စီးဆင္းလြန္းေနတယ္
ငါခ်စ္ခဲ့တဲ့အရာေတြအားလံုး
ေဆး႐ံုခုတင္ေပၚ ေရာက္ကုန္ၾကၿပီ။
ပညာရွိသုခမိန္ရယ္
သူ႐ူးရယ္
ကေလးရယ္
အႏုပညာရွင္ရယ္
ေခၚေပးၾကပါ။
အသက္ရွင္သေရြ႕ ငါ့ကို ခ်စ္ၾကပါ
ငါဟာ
ေကြ႔ေကာက္တဲ့ လမ္းမ်ားကို
ေျဖာင့္တန္းစြာ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့သူတဦးပါ။ ။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
No comments:
Post a Comment