Sunday, December 26, 2010

ၿပီးပါၿပီ

အရက္နဲ႔ စီးကရက္ကို ႀကိဳက္တယ္
ညီမေလး မမျမင့္ကို ခ်စ္တယ္
အလင္းေရာင္ကို ျမတ္ႏိုးတယ္
ကဗ်ာနဲ႔ သစၥာထားတယ္
အဆံုးအ႐ႈံးမ်ားအတြက္ ၀မ္းမနည္းဘူး
မေၾကကြဲဘူး
ေနာင္တမရဘူး
ခရီးၾကမ္း ဘ၀ၾကမ္းေတြကို ၾကင္နာတယ္
လဲၿပိဳေနသူေတြကို စာနာတယ္
ဒဏ္ရာနဲ႔ ရက္မ်ားကို လိႈက္လွဲစြာ ေတြ႔ဆံုတယ္
ယံုၾကည္ခ်က္ရွိတဲ့ ေျခလွမ္းေတြကို ရင္ခုန္တယ္
အမွားေတြနဲ႔ ေသာက္စားမူးယစ္တယ္
ငါးမွ်ားခ်ိတ္ေတြက အစာကို ငါမဟပ္ဘူး
ငါ့ဘ၀ ငါးစာကိုသာ ငါဟပ္ခဲ့တယ္။ ။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
(ျမားနတ္ေမာင္မဂၢဇင္း၊ ႏို၀င္ဘာလ၊ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္)

ေရစီးေရဆန္ ပု စၦာ

ခ်စ္ေသာကမၻာႀကီးေရ ...
အခ်စ္ၿပီးအခ်စ္ ျဖစ္ေနလို႔ကလည္းမျဖစ္ဘူး
ေငြၿပီးေငြ ျဖစ္ေနလို႔ကလည္းမျဖစ္ဘူး
အရက္ၿပီးအရက္ခ်ည့္ ျဖစ္ေနလို႔ကလည္းမျဖစ္ဘူး
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ပံုခ်လိုက္လို႔ကလည္း မျဖစ္
သံသရာေၾကာင္းမွာ အထုပ္အပိုးပါလို႔ကလည္းမျဖစ္
ေခတ္ကို ပံုခ်လိုက္လို႔ကလည္းမျဖစ္
မျဖစ္တာေတြခ်ည့္ပဲ ရင္ဆိုင္ေနရ
ငါ့ကို စစ္ျပဳႏိုင္လြန္း ...
ငါ့ဘ၀အေမာ အလြမ္းေတြလည္း
ေတာတခိုကို မစိုျပည္ေစေတာ့ပါ။

ညဥ့္ေတြ သိပ္နက္လြန္းေနတယ္
လူေတြ စီးဆင္းလြန္းေနတယ္
အရာရာဟာ စီးဆင္းလြန္းေနတယ္
ငါခ်စ္ခဲ့တဲ့အရာေတြအားလံုး
ေဆး႐ံုခုတင္ေပၚ ေရာက္ကုန္ၾကၿပီ။

ပညာရွိသုခမိန္ရယ္
သူ႐ူးရယ္
ကေလးရယ္
အႏုပညာရွင္ရယ္
ေခၚေပးၾကပါ။

အသက္ရွင္သေရြ႕ ငါ့ကို ခ်စ္ၾကပါ
ငါဟာ
ေကြ႔ေကာက္တဲ့ လမ္းမ်ားကို
ေျဖာင့္တန္းစြာ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့သူတဦးပါ။ ။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

Monday, December 6, 2010

“ အကယ္၍ ”

အကယ္၍
မင္းအသုိင္းအဝုိင္းက တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားၿပီး
ဒါေတြဟာ မင္းေၾကာင့္လုိ႔ ဝုိင္းဝန္း ျပစ္တင္ၾကတဲ့အခါ
ေခါင္းေအးေအးနဲ႔ ရင္ဆုိင္ႏုိင္မယ္ ဆုိရင္

အကယ္၍
အားလံုးက မင္းကုိ မယံုသကၤာ ျဖစ္လာတဲ့အခါ
သူတုိ႔ကုိ နားလည္စြာ ခြင့္လႊတ္ရင္းနဲ႔
မင္းကုိယ္မင္း ယံုၾကည္မႈအျပည့္ရွိမယ္ ဆုိရင္

အကယ္၍
ေစာင့္သင့္တဲ့အခ်ိန္ကုိ ေစာင့္ႏုိင္ၿပီး
အဲဒီအတြက္လည္း မေမာမပန္းေနႏုိင္မယ္ ဆုိရင္
ဒါမွမဟုတ္ မင္းရဲ႕အေၾကာင္း မဟုတ္တရား
မုသားစကား ၾကားရတဲ့အခါ
မင္းကလည္း အလိမ္အညာေတြနဲ႔ မတုန္႔ျပန္ဘူး ဆုိရင္
ဒါမွမဟုတ္ မင္းကုိ လူတကာက ဝုိင္းဝန္းမုန္းတီးတဲ့အခါ
မင္းဟာ အမုန္းေတြျပန္မပြားဘူး ဆုိရင္
ၿပီးေတာ့ မင္းကုိယ္မင္း လူေတာ္တေယာက္ရယ္လုိ႔ မျမင္ဘဲ
ပညာရွိဆန္လြန္းတဲ့ စကားေတြလည္း မေျပာဘူး ဆုိရင္

အကယ္၍
စိတ္ကူးယဉ္ အိပ္မက္ေတြဟာ
မင္းအေပၚ မလႊမ္းမုိးေစဘဲ စိတ္ကူးႏုိင္မယ္ဆုိရင္…
အေတြးအေခၚ စိတ္ကူးေတြဟာ
ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္သက္သက္သာ မျဖစ္ေစဘဲ ေတြးေခၚႏုိင္မယ္ ဆုိရင္

အကယ္၍
ေအာင္ျမင္မႈသုခနဲ႔ ဆုံးရႈံးမႈဒုကၡေတြကုိ ႀကံဳေတြ႕ရတဲ့အခါ
တူညီေသာ ေလာကဓံတရားေတြပါလား ရယ္လုိ႔ ခံယူထားႏုိင္မယ္ ဆိုရင္

အကယ္၍
မင္းရဲ႕အမွန္စကားေတြကုိ လူလိမ္လူညစ္ေတြက လွည့္စားေျပာင္းလဲၿပီး
မုသားအျဖစ္ ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ ညစ္တဲ့အခါ တည္ၿငိမ္စြာနဲ႔ နာၾကားႏုိင္မယ္ ဆုိရင္
ဒါမွမဟုတ္ မင္းဘဝတခုလံုးေပးၿပီး
အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ ျဖည့္ဆီးခဲ့ရတဲ့ အရာရာကုိ ဖ်က္ဆီးခံလုိက္ရၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာ
အင္မတန္ေသးငယ္တဲ့ တန္ဆာပလာ အရာရာနဲ႔ ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ႏုိင္မယ္ ဆုိရင္

အကယ္၍
မင္းႏုိင္ခဲ့သမွ်ေတြ အားလုံးဟာ ေႂကြတလွည့္ ၾကက္တခုန္ပမာ
တလွည့္တခါတည္းနဲ႔ ဆုံးရႈံးသြားခဲ့ရင္
ၿပီးေတာ့ အစကေန ျပန္စႏုိင္မယ္ ဆုိရင္
ၿပီးေတာ့တခါ ဆုိးလွတဲ့ကံၾကမၼာရယ္လုိ႔
ဘယ္ေသာအခါမွ ညည္းညဴမေနဘူး ဆုိရင္

အကယ္၍
သူမ်ားတကာ လုပ္ၿပီးသြားၾကလုိ႔ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာမွ
မင္းအလွည့္ေရာက္လာတဲ့အခါ
မင္းတေယာက္တည္းနဲ႔ပဲ အားနဲ႔မာန္နဲ႔
ဇဲြသတၱိရွိရွိ ဆက္ႀကိဳးစားမယ္ ဆုိရင္
အဲဒီလုိပဲ မင္းမွာ စိတ္အင္အားကလဲြလုိ႔
ဘာဆုိဘာမွ မရွိေတာ့တဲ့အခါ
အဲဒီ စိတ္ဓာတ္အင္အားကုိ ခုိင္မာစြာနဲ႔ပဲ
ဆက္လက္ ဆုပ္ကုိင္ထားႏုိင္မယ္ ဆုိရင္

အကယ္၍
လူတုိင္းကုိ တန္ဖုိးထား ေလးစားရေပမယ့္
စြဲလမ္းမႈ သံေယာဇဉ္ေတြ ထားမေနဘူး ဆုိရင္
တုိေတာင္းလွတဲ့ မပစ္ပယ္ႏုိင္တဲ့ တမိနစ္အတြင္းမွာ
အဓိပၸါယ္ရွိလွတဲ့ စကၠန္႔ေျခာက္ဆယ္ အျဖစ္ အသံုးခ်ႏုိင္မယ္ ဆုိရင္

အကယ္၍
လူေတြနဲ႔ ထိေတြ႕ေျပာဆုိ ဆက္ဆံရတဲ့အခါ
ကုိယ္က်င့္သိကၡာကုိ ေစာင့္ထိန္းႏုိင္မယ္ ဆုိရင္
ဒါမွမဟုတ္ မင္းဧရာဇ္ေတြနဲ႔ အတူ လမ္းေလွ်ာက္ေနရေပမယ့္
မာန္မာန ေသြးမႂကြဘူး ဆုိရင္
ရန္သူကျဖစ္ေစ၊ မိတ္ေဆြကျဖစ္ေစ
မင္းကုိ သိပ္ၿပီး နာက်ည္းေအာင္ မလုပ္ႏုိင္ေစရင္
မင္းဟာ အရာရာရွိတဲ့၊ အရာရာျဖစ္တဲ့
ကမၻာႀကီးကုိ ဆုပ္ကုိင္လုိ႔ ဘာမဆုိ မင္းစြမ္းႏုိင္ၿပီေပါ့
အဲဒီေတာ့ မင္းဟာလည္း ေယာက္်ားေကာင္းတေယာက္ပဲေပါ့။

Rudyard Kipling
(ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဘာသာျပန္သည္)

If
If you can keep your head when all about you
Are losing theirs and blaming it on you;
If you can trust yourself when all men doubt you,
But make allowance for their doubting too:
If you can wait and not be tired by waiting,
Or, being lied about, don't deal in lies,
Or being hated don't give way to hating,
And yet don't look too good, nor talk too wise;
If you can dream---and not make dreams your master;
If you can think---and not make thoughts your aim,
If you can meet with Triumph and Disaster
And treat those two impostors just the same:
If you can bear to hear the truth you've spoken
Twisted by knaves to make a trap for fools,
Or watch the things you gave your life to, broken,
And stoop and building up with worn-out tools;
If you can make one heap of all your winnings
And risk it on one turn of pitch-and-toss,
And lose, and start again at your beginnings,
And never breathe a word about your loss:
If you can force your heart and nerve and sinew
To serve your turn long after they are gone,
And so hold on when there is nothing in you
Except the Will which says to them: "Hold on!"
If you can talk with crowds and keep your virtue,
Or walk with Kings---nor lose the common touch,
If neither foes nor loving friends can hurt you,
If all men count with you, but none too much:
If you can fill the unforgiving minute
With sixty seconds' worth of distance run,
Yours is the Earth and everything that's in it,
And---which is more---you'll be a Man, my son!

Rudyard Kipling
(Translated by Daw Aung Sun Suu Kyi)
                                                                                                                                                   
                  ဇာနည္ေမာင္

Sunday, November 28, 2010

တေစၦ

အိပ္လို႔မရ
ညႀကီးမင္းႀကီး၊ ထၿပီးထိုင္ေန
ေမြ႕ရာေတြလဲ၊ ေၾကမြတြန္႔လိပ္
သိပ္စိတ္ညစ္တယ္၊ သတိျပယ္လြင့္
ခိုတြယ္စရာ၊ အတည္မက်။

အျပင္ဘက္မွာ
သစ္႐ြက္ေတြၾကား၊ ၾကယ္ေလးငါးပြင့္
စကားပင္အို၊ ကန္ေရစိုစြတ္
ဟိုမွာလႈပ္လႈပ္၊ ငုတ္တုတ္လက္ကမ္း
စမ္းေလွ်ာက္သြားေန၊ ျမက္ခ်ံဳေတြထဲ
တေစၦ ငါကိုယ္တိုင္ပါပဲ။

ခုတင္ေျခရင္း
ျဖည္းနင္းရွပ္ရွပ္၊ မတ္တပ္ထလိုက္
ခန္းဝကိုလာ၊ ဝရန္တာမွာ
သည္မွာတစ္ေယာက္၊ တေစၦေျခာက္လွန္႔
ေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင့္ၾကည့္၊ မ်က္ႏွာလွည့္စမ္း
တည့္တည့္လွမ္းျမင္၊ ေအာ္ငိုခ်င္မိ
တဆင္တည္းပဲ သူႏွင့္ငါ။

ျမစ္နက္ထဲမွာ
ငါ-ေရနစ္ျမႇဳပ္၊ ခ်မ္းၿပီးကုပ္ေန
ကုကၠိဳကိုင္းၾကား၊ ငါေနနားလိုက္
ဘုရားေရွ႕ေမွာက္၊ ဒူးေထာက္ေရာက္ျပန္။

ေမာပန္းလ်ႏွင့္
တစ္ေယာက္ေသာငါ၊ ငါမ်ားစြာမွ
ထလာလြင့္ပါး၊ ေမာင့္အနားကို
စကားေထြရာ၊ ငိုသံပါႏွင့္
ဘာမွမၾကား၊ ေမာင့္အနားမွာ
"ထသြားစို႔ဆို၊ ေမ့ကိုအိပ္မက္
မမက္ဘူးလား"၊ တေစၦျဖားေယာင္း
မႈန္မႊားစိတ္ဝယ္၊ အရိပ္ထင္။ ။

ၾကည္ေအး
(တာရာမဂၢဇင္း ၊ အတြဲ ၃ ၊ အမွတ္ ၂ဝ ၊ ၁၉၄၇)

Saturday, November 27, 2010

တို႔႔တိုင္းျပည္

ထေလာ့ျမန္မာ၊ အိုျမန္မာတို ့
တို ့ရြာ တို ့ေျမ၊ တို ့ရြာေျမ၀ယ္
ေစတီစပါး၊ မ်ားလည္းမ်ား၏
မ်ားပါေလလဲ၊ တမြဲမြဲႏွင့္
ဆင္းရဲကာသာ၊ ကာလၾကာလွ်င္
ယာစကာမ်ဳိး၊ တၫိႈးၫိႈးႏွင့္
ပုထိုးျမင့္ေမာင္း၊ေက်ာင္းႀကိဳေက်ာင္းၾကား
လွည့္လည္သြားလွ်က္ မစားေလရ၊
၀မ္္းမ၀၍ ဆြမ္းမွ်မတင္ႏိုင္ ရွိမည္တည္း။
ထေလာ့ျမန္မာ၊ အိုျမန္မာတို ့
တို ့ရြာတို ့ေျမ၊ တို ့ရြာေျမ၀ယ္
ေရခ်ဳိေသာက္ရန္၊ ျမစ္ေခ်ာင္းကန္ႏွင့္
သီးႏွံခ်ဳိပ်ား၊ မ်ားလည္းမ်ား၏
မ်ားပါေလလည္း၊ တမြဲမြဲႏွင့္
ဆင္းရဲကာသာ၊ ကာလၾကာလွ်င္
 ျမင္သာျမင္ရ၊ မစားရ၍
ေတာကၿပိတၱာ၊ ျဖစ္မည္တည္း။
ထေလာ့ျမန္မာ၊ ျမန္မာထေလာ့၊
 အားမေပ်ာ့ႏွင့္၊ မေလ်ာ့လံု ့လ
သူကစ၍၊ ငါကအားလံုး လက္႐ံုးမ်ားေျမာင္၊
ဉာဏ္မ်ားေျမာင္ႏွင့္ စြမ္းေဆာင္ၾကေလ
ဤေျမဤရြာ ဘယ္သူ ့ရြာလဲ
ဤယာစပါး၊ ဘယ္သူ ့စပါးလဲ
ထားေလာ့တာ၀န္၊ ဉာဏ္ေရွ ့ပန္း၍
တ၀မ္းတစိတ္၊ ညီေစသတည္း။
ေဇာ္ဂ်ီ

ကြ်န္ေတာ္ႏွင္႔ သနပ္ခါးပြင္႔ကေလး

စစ္မက္ျပိဳင္မိုး
ၾကယ္ကေလးေတြ စီးခ်င္းမထုိးၾကပါနဲ႕။

မိုးခ်ဳပ္အိမ္ျပန္
လမင္းကို ပန္တဲ႔မိန္းကေလး
ျငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႕ အိပ္စက္ေနလို႕ပါကြယ္။


တာရာမင္းေ၀
မိုးေခါင္လုိ႕တီးတဲ႔ဗံုသံမွ

Thursday, September 2, 2010

စင္သီယာ (၃)

ငါမေျပာေတာ့ဖူး

မင္းဦးေႏွာက္ႏြံအိုင္ေတာ့မွာ

ေဘာဂေဗဒဇယားခ်ပ္ေတြ

မ်က္ေတာင္ခတ္တဲ့ ကိန္းဂဏန္းေတြ

"ေငြ...ေငြ....ေငြ" (မင္းတို႔)

ဆိုေနက်သီခ်င္းတစ္စမို႔

ငါအလြတ္ရေနၿပီ

ဒီအမိႈက္ပံုထဲ၊ ငါကိုမဆြဲနဲ႔ စင္သီယာ ငါမလာႏိုင္ဖူး

စူးစူး၀ါး၀ါးေအာ္ဟစ္

ေခၽြးမိုးေအာက္နစ္ပါေစ

မင္းၿပဳံးေန စင္သီယာ

ငါမေျပာေတာ့ဖူး။
[သွ်ပ္မွဴးေက်ာ္ (ထူးအိမ္သင္)]

ရီေလတီဗီတီ သီအုိရီ

ေယာက်ာၤးကေလးမ်ားအဖို႔
တစ္ထြာေသာ ဆံပင္သည္
အရွည္ႀကီးျဖစ္၏။
မိန္းကေလးမ်ားအဖို႔
တစ္ထြာေသာဆံပင္သည္
တုိတုိကေလးျဖစ္၏။

ဘတ္စ္ကားေပၚမွ လူအဖို႔
အင္းစိန္နွင့္ ရန္ကုန္ခရီးသည္
အေ၀းႀကီး ျဖစ္၏။
ကိုယ္ပိုင္ကားေပၚမွ လူအဖို႔
အင္းစိန္နွင့္ ရန္ကုန္ခရီးသည္
နီးနီးကေလးျဖစ္၏။

ေတာင္ေအာက္မွ လူအဖို႔
ထိုလမ္းသည္
အတက္ျဖစ္၏။
ေတာင္ေပၚမွ လူအဖို႔
ထုိလမ္းသည္
အဆင္းျဖစ္၏။

ညအဖုိ႔
၁၂ နာရီသည္ သန္းေခါင္ယံ ျဖစ္၏။
ေန႔အဖို႔
၁၂ နာရီသည္ မြန္းတည့္ျဖစ္၏။

လူႀကီးမ်ားအဖုိ႔
အခ်စ္သည္ အတိတ္ျဖစ္၏။
လူငယ္မ်ားအဖို႔
အခ်စ္သည္ အနာဂတ္ျဖစ္၏။

(မင္းလူ)

Monday, June 28, 2010

ဥယ်ာဥ္မွဴး

အမႈထမ္း အရွင့္အမႈေတာ္ထမ္း အကၽြန္႕ကို
သနားေတာ္မူပါ ဧကရီ ။

ဧကရီ စည္ေ၀းသဘင္ ျပီးဆံုးျပီ။
ငါ့ အမႈေတာ္ထမ္းေတြထဲ
သင္ ဘာေၾကာင့္ ၊ ေနာက္က် ေရာက္လာရသလဲ ။

အမႈထမ္းတပါးသူေတြနဲ႔
ေဆာင္ရြက္ျပီးျပီဆိုရင္
ယခု အကၽြန္႕အလွည့္ျဖစ္ပါေစ။
အရွင့္ ေနာက္ဆံုး အမႈေတာ္ထမ္းအတြက္
က်န္တဲ့ အလုပ္တာ၀န္ကို ေတာင္းခံရေအာင္
အကၽြန္ုပ္လာခဲ့တာပါ။

ဧကရီ အလြန္အမင္း ေနက္က်ေနတာမွ
သင္ဘာကို ေမွ်ာ္လင့္စရာ
ရွိေတာ့မွာလဲ။

အမႈထမ္းအရွင့္ ပန္းဥယ်ာဥ္မွာ
အကၽြန္႕ကို
ဥယ်ာဥ္မွဴး ခန္႕ေတာ္မႈပါ ။

ဧကရီ ၾကံၾကီးစည္ရာကြယ္။

အမႈထမ္းအကၽြန္႕ရဲ႕
တျခားအလုပ္တာ၀န္ေတြကို
စြန္႕လႊတ္ပါရေစ ။
အကၽြန္႕ ဓားလွံေတြ
ေျမေပၚ ခ်လိုက္ေတာ့မယ္။

တိုက္ပဲြသစ္ေတြလည္း
မတိုက္ခိုက္ပါနဲ႔ေတာ့ ။
အရွင့္ပန္းဥယ်ာဥ္မွာ
ဥယ်ာဥ္မွဴးအျဖစ္သာ
အကၽြန္႕ကို ခန္႕ထားေတာ္မူပါ ။

ဧကရီ အလုပ္၀တၱရားေတြကို ဆိုပါဦး ။

အမႈထမ္းအရွင္ ျငီးေငြ႕တဲ့ေန႕ေတြမွာ
အမႈေတာ္ ထမ္းဖို႕ပါ။
မနက္ဖက္
အရွင္ ထြက္ေတာမႈမယ့္
ျမက္ခင္းလမ္းကို
စိမ္းစိုေအာင္ အကၽြန္႕ထားမယ္။
အရွင့္ေျခလွမ္းေတာ္တိုင္းကို
ဂုဏ္ျပဳရင္း
အေသခံ ေၾကြဆင္းဖို႕
၀န္မေလးတဲ့ ပန္းပြင္ေတြနဲ႔
အရွင့္ေျခအစံုကို
ၾကိဳဆိုေစမယ္ ။
စရည္ပင္ကိုင္းေတြမွာ
ဒန္းဆင္လို႕
အရွင့္ကို လဲြေပးပ့ါမယ္ ။
အဲဒီမွာ
အရွင့္ခါ၀တ္ေတာ္စကို
နမ္းရေအာင္ ဆိုျပီး
ညည့္ဦးယံ ဖိုးေရႊလဟာ
သစ္ရြက္ေတြၾကားက
အတင္း အလုအယက္ တိုးထြက္လာလိမ့္မယ္။
အရွင္စက္ရာ သလြန္ေဘးမွာ
ထြန္းလင္းတဲ့ မီးအိမ္ကို
ဆီေမႊးနဲ႔သာ ထပ္ကာ ျဖည့္ပါ့မယ္။
အရွင့္ ေျခနင္းခံုကိုလည္း
အေက်ာ္ ကရမက္ေတြ အိုင္အိုင္ေသြးျပီး
ရႈေမာစရာ ပံုအသြယ္သြယ္
လိမ္းျခယ္ေပးပါ့မယ္ ။

ဧကရီ အဖိုးအခ အေနနဲ႔
သင္ဘာကို လိုခ်င္သလဲ ။

အမႈထမ္းညံ့သက္ညႊတ္နူး ၾကာမံုဖူးနဲ႔တူတဲ့
အရွင့္ လက္ဆုပ္ကေလးေတြကို ကိုင္ျပီး
လက္ေကာက္၀တ္မွာ
ပန္းကံုးေတြ ဆင္ျမန္းေပးခြင့္ -
အရွင့္ ေျခဖ၀ါးအစံုကို
အေသာက ပြင့္ဖတ္လႊာေတြရဲ႕
ပန္းဆီနီနီနဲ႔ ျခယ္သခြင့္ -
ဒါျပင္
ဖုန္စ ဖုန္နေတြ
ကပ္ေနအံုးမည္ဆိုရင္
နမ္းပစ္ခြင့္ကို ေပးသနားပါ ။

ဧကရီ သင္ေတာင္းတဲ့ဆုကို
ခြင့္ျပဳေတာ္မူတယ္ ငါ့အမႈေတာ္ထမ္း....
ငါ့ ပန္းဥယ်ာဥ္မွာ
အသင္ ဥယ်ာဥ္မႈး ျဖစ္ေစ.....။ ။

ရာဘျႏၵာနတ္(သ္)တဂိုး

သိတတ္ပါဘူး ရွင္ရယ္..

`ေသာကကို ေဆာင္ယူလာတတ္ေပမယ့္.
ေမတၱာတရားဆိုတာ..ယုံစား အားထားသင့္ပါတယ္၊
မင္းရဲ႕ အသဲတံခါးကို ပိတ္မထားလိုက္ပါနဲ႕ ေနာ္`
...
`အို.. သူငယ္ခ်င္းရယ္..
မင္းရဲ႕ စကားေတြ က နက္နဲ လြန္းလွတယ္.၊
ကိုယ္ျဖင့္ နားမလည္ ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ အခ်စ္ရယ္`
...
`ႏွလုံးသား ဆိုတာ
မ်က္ရည္ တစ္စက္... လကၤာ တစ္ပုဒ္နဲ႕ အတူ.၊
ေပးဆပ္ဖို႕ သက္သက္ မဟုတ္လားကြယ္..`
...
`အို.. သူငယ္ခ်င္းရယ္..
မင္းရဲ႕ စကားေတြ က နက္နဲ လြန္းလွတယ္.၊
ကိုယ္ျဖင့္ နားမလည္ ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ ကြယ္`
...
`ေပ်ာ္ရႊင္မွဳ ဆိုတာ တဒဂၤပါ..၊
ရယ္ေမာ လွဳပ္ရွားလိုက္ရုံ နဲ႕ ဘ၀ ခ်ဳပ္ျငိမ္းသြားတတ္တယ္တဲ႕..၊
ႏွင္းစက္ေလး တစ္ေပါက္လိုပါပဲ..၊
၀မ္းနည္းျခင္း ဆိုတာကေတာ့..
တည္တ့ံတယ္၊ ခုိင္ျမဲတယ္..၊
သည္ေတာ့ တမ္းတ လြမ္းေဆြး ရတတ္တဲ႕
ခ်စ္ေမတၱာတရားကို
မင္းမ်က္လုံးေတြ မွာ ႏိုးၾကားပါေစကြယ္...`
...
`အို.. သူငယ္ခ်င္းရယ္..
မင္းရဲ႕ စကားေတြ က နက္နဲ လြန္းလွတယ္.၊
ကိုယ္ျဖင့္ နားမလည္ ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ ကြယ္..`
...
ၾကာပြင့္ေလးေတြ က
ေနမင္းရဲ႕ ေရာင္ျခည္ေအာက္မွာ ပြင့္လန္းၾကတယ္၊
သူ႕မွာ ရွိသမွ် အားလုံး ဆုံး ရွဴံးရတယ္..၊
ေဆာင္းရာသီရဲ႕ ဆုံးစ မရွိတဲ႕ ျမဴႏွင္းေတြ ၾကားမွာေတာ့
အဖူး အငုံေလးေတာင္ မက်န္ေတာ့ ဘူးတဲ႕..`
....
`အို.. သူငယ္ခ်င္းရယ္..
မင္းရဲ႕ စကားေတြ က နက္နဲ လြန္းလွတယ္.၊
ကိုယ္ျဖင့္ နားမလည္ ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ ကြယ္`
မိုးမိုး (အင္းလ်ား)
တဂိုး၏ အခ်စ္စာစုမ်ား ကဗ်ာစာအုပ္          

Wednesday, June 9, 2010

လြမ္းသီခ်င္း


ရင္မွာစြဲလမ္း ေန႔စဥ္မွတ္တမ္း
တမ္းတရက္ဆက္ စာမ်က္ႏွာထက္မွာ
မင္းအေၾကာင္းေတြပဲ ေရးျဖစ္သည္။

ရင္မွာသိုသိတ္ က်ိတ္မိွတ္ခံစား
သီကုးံဖြဲ႕ႏြဲ႕ တိတ္တခိုးစိတ္နဲ႔
ကဗ်ာေတြလည္း ေရးျဖစ္သည္။

ရင္းတြင္းရိုက္ခတ္ ပဲ့တင္လိွဳက္၍
ႏိွမ့္ျမင့္သံစဥ္ သီက်ဴးညီရင္
ေတးသီခ်င္းေတြလည္း သည္းမိသည္။

ရင္တြင္းနိမိတ္ အတိတ္ပုံရိပ္ကို
ေရးခ်ယ္လင္းေမွာင္ ေဆးေရာင္စံုျဖင့္
ပန္းခ်ီမ်ားလည္း ဆြဲျဖစ္သည္။

သက္ျငိမ္ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္
ႏွလံုးသား မွတ္တမ္းတစ္အုပ္
မ်က္ရည္ဖြဲ႕ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္
လြမ္းသီခ်င္းလုပ္၍ ဆိုဦးမည္။။

Wednesday, June 2, 2010

ေရွာင္ပုန္းေနေသာစာသားမ်ား

ညက်ေတာ့ ေတးသီခ်င္းသံဟာ
ကိုယ့္ဆီကို ေရာက္လာခဲ့တယ္။
ဒါေပမယ့္
အဲဒီတုန္းက မင္း မရွိခဲ့ဘူးကြယ္။

ဒီသီခ်င္းဟာ
ကိုယ္တေန႔လံုး လိုက္ရွာေနတဲ့
စာသားေတြကို ရသြားတယ္။
ဟုတ္တယ္။ ညေမွာင္ရီပ်ိဳး
တိတ္ဆိတ္တဲ့ ခဏကေလးအတြင္းမွာ
ဒီစကားလံုးေတြဟာ
ဂီတအျဖစ္ အသက္၀င္လာၾကတယ္။
ဒီဂီတသံေၾကာင့္ ေကာင္းကင္မွာ
လက္ေနတဲ့ ၾကယ္ကေလးေတြေတာင္မွ
အလင္းေရာင္ မွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္
ျဖစ္လာတယ္ ထင္ရရဲ႔။
ဒါေပမယ့္ အဲဒီတုန္းက မင္း မရွိခဲ့ဘူးကြယ္။

ဒီေတးကို မနက္က်ရင္
မင္းကို ဆုိျပမယ္လို႔ ကိုယ္ စိတ္ကူးခဲ့တယ္။
ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ၾကိဳးစားၾကိဳးစား
မင္း ကိုယ့္ေဘးကို ေရာက္လာတဲ့ အခါက်ေတာ့
ဂီတသံက ထြက္ေပၚလာခဲ့ေပမယ့္
စာသားေတြဟာ
အေ၀းမွာ ေရွာင္ပုန္းေနခဲ့ၾကတယ္ကြယ္။

(တဂိုး) = ဆရာျမသန္းတင့္ဘာသာျပန္=
ႏွင္း၀သာန္ မွ

Thursday, May 20, 2010

သခင္ေအာင္ဆန္းတရား

Photobucket
သခင္ေအာင္ဆန္းတရား
(ေဇာ္ဂ်ီ)

ငါ့ညီေျပာင္၀င္း၊ ေမာင္သစ္ဆင္း၊
မင္း၏သားငယ္၊ မင္းသက္လွယ္ကို
အဘယ္တရားေဟာမည္နည္း။

ဆန္း၏ သတၱိ၊
ဆန္း၏ သမာဓိ၊ ဆန္း၏ ပညာ၊
ေဟာစရာကား အလြန္မ်ား၏။
မင့္သားအရြယ္၊ သက္ႏွစ္ဆယ္တြင္
လူငယ္ေအာင္ဆန္း၊ သူ႔အစြမ္းကို
ပန္းေကာင္းတပြင့္၊ ပန္ဆင္တင့္သို႔
မင့္သား၊ သိေစခ်င္လွ၏။

သူ႔အစြမ္းကား၊ အျခားမဟုတ္
အအုပ္ခ်ဳပ္ခံ၊ မ်ဳိးျခားဒဏ္မွ
ျမန္မာလြတ္လမ္း၊ ခရီးၾကမ္း၀ယ္
ဗန္းျပအလွ၊ ပကာသနကို
ျပာက်ေလာင္ၿမိဳက္၊ သူမီးကိုက္၏။
ေခတ္လိုက္စာညီ၊ ေခတ္မီပညာ
ႀကံဳရာဘ၀၊ မုကလံုေလာက္
ခံၿမိဳ႕ေဆာက္၏။

ထို႔ေနာက္တဆင့္၊ မိုးထိလြင့္ေအာင္
႐ိုးက်င့္ျမင့္ႀကံ၊ သူ႔အလံတည့္
ပ်ံတလူလူ၊ သူထူခဲ့ေၾကာင္း
ေခါင္းေဆာင္သေဘာ
မင့္သားေခ်ာကို၊
ေျပာလိုက္ပါဘိ၊ ေဟာပါဘိ …

Monday, April 19, 2010

ရာသီတန္ခူး

Photobucket
ျမန္မာတို႔ရဲ႕ သႀကၤန္
ျမန္မာတို႔ရဲ႕ ဟန္
နန္းဆန္မပ်က္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ ေရွးရက္အခ်ိန္ခါပင္...

ကူးေျပာင္း အခါမီွ
ျငိမ္းေအး ေစရည္
ျဖန္းပက္ေရစင္ ေအးခ်မ္းခဲ့ ျမဲစဥ္ႏွစ္သစ္ၾကိဳခဲ့စဥ္...

ပန္းပေတာက္ ပြင့္ဖူး
ရာသီတန္ခူး
ငွက္ၾသတြန္းၾကဴး ထူးမွတ္ခဲ့ ေရာက္ျမဲ ဒီအခ်ိန္ပင္...


မိုးနတ္ႏြယ္

Friday, April 9, 2010

က်ားလွ်ာပန္း

ပန္းအခ်င္းခ်င္းကပင္
သူ႔ကို အတင္းေျပာၾကသည္။
က်ားလွ်ာပန္း ဆိုတာ
ပန္းအစစ္ မဟုတ္ဖူးတဲ့ေလ။



သူ႔အန႔ံက ေမႊးလည္း မေမႊးတဲ့။
သူ႔အဆင္းက လွလည္း မလွတဲ့။
ပန္းပန္သူတို႔ကလည္း မပန္ၾကတဲ့။
ကုသိုလ္ျပဳသူတို႔ကလည္း ဘုရားမတင္ၾက။
ေခါင္းမဆင္ၾက။

သို႔ေသာ္လည္း
အခ်င္းတို႔.....
ဤ က်ားလွ်ာပန္းကား
ပန္းတကာတို႔ ခႏၶာစဲေသာ
ေႏြေခါင္ေခါင္မွာမွ
ေႏြကို အံတုလ်က္ ဖူးပြင့္ရဲေသာ
ပန္းပင္ျဖစ္ေခ်သည္တကား။


The Cactus Flower
tranlsated by Khin Aye Thet

Even amongst the flowers,
They deride it.
This tiger's tounge, this cactus flower
Is not a real flower. So they say.

Its scent unsweet,
Its lines unlovely,
The flower-lovers love it not.
The merit-seekers never place it on the alter.
None ever wear it in their hair.

But let thou listen!
In the height of summer
when all flowers wither,
The tiger's tounge blossom
Sets its teeth against summer
And dares to bloom.

ေမာင္ပန္းေမႊး
ဘာသာျပန္- ခင္ေအးသက္
ေမာင္ပန္းေမႊးရဲ႔ တခုေသာပန္းဥယ်ဥ္ ကဗ်ာစာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါတယ္။

Thursday, April 8, 2010

ျမ


ျမ
.. ျမ ...
အခါတစ္ပါး၌ သူမ၏လက္၀ယ္
ထက္ " ျမ " ေသာ ျမားတစ္စင္းတည္၏။
သို႔ေသာ္ " ေတး " မရွိ။
ထိုအခါ
ငါ၏လက္၀ယ္
ခ်ဳိ " ျမ " ေသာ ေစာင္းတစ္အိုးတည္၏။
သို႔ေသာ္ " ႀကိဳး " မရွိ။

သွ်ပ္မွဴးေက်ာ္၊ ေမာင္မိုးေက်ာ္၊ အရိုင္းျဖဴ ၊ထူးအိမိသင္

ဒီပရဂၤ(ဒီပဲယင္း)

ပံုျပင္ထဲကၿမိဳ႕လဲမဟုတ္
ဒ႑ာရီထဲကၿမိဳ႕လဲမဟုတ္
ရာဇဝင္ထဲက ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕
လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ေပါင္း ၇၀၀ ေက်ာ္ကတည္းကရွိတဲ႔ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕
သမိုင္းဝင္ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕။
ဒီၿမိဳ႕ကိုကတူးလူမ်ိဳးေတြတည္ေထာင္ခဲ႔တယ္
အေလာင္းစည္သူမင္း
တိုင္းခန္းလွည့္လည္ရင္း
ေျမာက္ဖက္အရပ္အေရာက္
အေရွ႕ဘက္ကနတ္ေတြဆိတ္ေယာင္ေဆာင္
ေရေသာက္မဲ႔ ဟန္ျမည္သံေပးတာကိုအစြဲျပဳလို႔
ဒီၿမိဳ႕နာမည္တြင္ခဲ႔ရ။
အေရွ႕မွာဧရာဝတီ
အေနာက္မွာခ်င္းတြင္း
မနီးေဝးမွာမူးျမစ္နဲ႔
စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းေတြျဖစ္ထြန္းခဲ႔တယ္။
သာသနိကအေဆာက္အအံုေတြေပါမ်ား
ရဟန္းပညာရွိလူပညာရွိေတြထြန္းကား
တစ္ျခားၿမိဳ႕ေတြနဲ႔စီးပြါးကူးသန္းသြားလာဖို႔လြယ္ကူ
ဘိုးေတာ္ဘုရားလက္ထက္စစ္တမ္းေတြအရ
အစည္ကားဆံုးၿမိဳ႕၁၂ၿမိဳ႕ထဲကၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕။
အေလာင္းဘုရားလက္ထက္မွာ
အိမ္ေရွ႕စံေနာင္ေတာ္ႀကီးဒီၿမိဳ႕ကိုစားရ
ဘိုးေတာ္ဘုရားလက္ထက္မွာစစ္သူႀကီး မဟာဗႏၶဳလ
ေနမ်ိဳးသူရရဲေခါင္ဘြဲ႔နဲ႔ဒီၿမိဳ႕ရဲ႕ၿမိဳ႕ဝန္။
ဘံုခန္းပ်ိဳ႕ဆရာအရွင္အဂၢသမာဓိ
စစ္သူႀကီးမဟာဗႏၶဳလ
မံုတိုင္ပင္ဆရာအရွင္ဝံသ
အတုလဆရာေတာ္အရွင္ယသ
ျမသိန္းတန္ဆရာေတာ္အရွင္ဇိန
အယူေတာ္မဂၤလာဦးႏိုး
လယ္တီဆရာေတာ္
ဒါဒီၿမိဳ႕သား ပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္ေတြ။
ဒီၿမိဳ႕မွာမင္းတုန္းမင္းကိုပုန္ကန္ျခားနားတဲ႔
ပတိမ္းမင္းသားခိုလႈံခဲ႔ဖူးတယ္
ဒီၿမိဳ႕ကေန
ေကာက္က်စ္ယုတ္မာတဲ႔ၿမိဳ႕ဝန္ဦးမွန္း
ေအာက္ျပည္ကိုထြက္ေျပးခဲ႔ရတယ္
ဒီလိုနဲ႔
ဒီၿမိဳ႕မွာ
သူရဲေကာင္းေတြေပ်ာက္ဆံုးခဲ႔ရတယ္
ဒီၿမိဳ႕မွာ
သစၥာေဖာက္ေတြအေတာင္ေပါက္ခဲ႔ၾကတယ္
ဒီၿမိဳ႕မွာ
လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္
သူ႕ဆိုင္ကယ္က်ေပ်ာက္ခဲ႔ရတယ္
ဒီၿမိဳ႕မွာ
အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္
ေသကံမေရာက္သက္မေပ်ာက္ျဖစ္ခဲ႔ရတယ္
ဒီၿမိဳ႕မွာ
အံႀကိတ္ရ တက္ေခါက္ရတဲ႔
အျဖစ္အပ်က္ေတြရွိခဲ႔တယ္။
တေန႔ေတာ႔
မိုးနည္းတဲ႔ဒီေဒသ
ေဆာင္းတြင္းအခါသမယမွာ
မိုးရြာဖို႔မဆိုထားနဲ႔
မိုးအံု႔ဖို႔ေတာင္အေၾကာင္းမရွိေပမယ့္
ရုတ္တရက္မိုးႀကီးရြာခ်လိုက္တယ္
ဆင္ေျခရာေတြေတာင္
တိမ္ေကာပေပ်ာက္သြားေအာင္ ရြာတဲ႔မိုးမို႔
အညာအေခၚ ဆင္ရာတိမ္မိုး တဲ႔ေလ။
မံုရြာ-ေရဦး လမ္းကိုျဖတ္သန္းရင္း
ဒီၿမိဳ႕ကိုကားေပၚက လွမ္းၾကည့္မိတဲ႔အခါ
အတိတ္ တေစၦက ငါ႔ကိုေျခာက္လွန္႔ေနေလရဲ႕။

(ၾကည္ေမာင္သန္း)ခ်ယ္ရီမဂၢဇင္း ၂၀၀၈ ဇြန္လ
ထိုကဗ်ာေၾကာင့္ ခ်ယ္ရီမဂၢဇင္း အယ္ဒီတာ ၂ ဦး အလုပ္ထုတ္ခံခဲ႔ ရသည္။ အယ္ဒီတာ မ်ားမွာ တာဝန္ခံ အယ္ဒီတာ ေဒၚသေျပႏွင့္ အမႈေဆာင္ အယ္ဒီတာ လင္းထိပ္သွ်င္ တို႔ျဖစ္သည္။

တရား ႏွင့္ ဓား


တရား ႏွင့္ ဓား
အား ႏွစ္ အား တြင္
တရားကို ခ်စ္
ဓားကို ပစ္အံ႔
စစ္ကို ငါတို႔ မုန္းပါသည္။

(ကဗ်ာဆရာ တင္မိုး)
ဆရာတင္မိုး ကိုျမင္းျခံခရိုင္ ေတာင္သာၿမိဳ ႔နယ္ ကန္ျမဲရြာမွာ၁၉၃၃ ခုႏွစ္ႏိုဝင္ဘာလ ၁၉ ရက္ ေန႔မွာဖြားျမင္ခဲ႔၍ အမည္ရင္းက ဘဂ်မ္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၉၁ မွ ၁၉၉၅ ထိ ေပဖူးလႊာ မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ အျဖစ္တာဝန္ယူစဥ္ စစ္အစိုးရမွ ေထာင္ ၄ ႏွစ္ခ်ျခင္းခံရပါတယ္။ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္း အေမရိကန္(LA) မွာေနထိုင္စဥ္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီ ၂၂ ရက္ ေဒသစံေတာ္ခ်ိန္ ၄ နာရီခန္႔တြင ကြယ္လြန္ခဲ႔သည္။

(မင္းသုဝဏ္)


သေျပသီးေကာက္
ေမွ်ာ့နက္မည္းႀကီး တြယ္တတ္တယ္
ေမွ်ာ့နက္ဆိုတာ ခ်ိဳနဲ႔လားကြယ့္
ေႁမြနဂါးေတာင္ ေၾကာက္ဘူးကြယ္
တုိ႔လည္းေၾကာက္ေပါင္ အတူသြားစို႔
အုန္းလက္ႏြားေလး ထားခဲ့မယ္
သြားမယ္ သြားမယ္။

လယ္ေစာင့္တဲ
မိုးေရ တက္ေရ တေဖြးေဖြး
ကြင္းက်ယ္ အေဝးေဝး
လယ္ေစာင့္တဲေလး ေျခတံရွည္
မိုးကုတ္ေအာက္မွာတည္
ၾကာနီတပြင့္ ျဖဴတပြင့္ တဲနဲ႔ ပဏာတင့္

ဥပုသ္ေစာင့္
ဆြမ္းအုပ္နီနီ အေမရြက္လို႔
နက္ျဖန္နံနက္ ေက်ာင္းတက္မယ္
ေမာင္လည္းလုိက္မယ္ ခ်န္မထားနဲ႔
အေမသြားေတာ့ ပ်င္းလွတယ္
ေက်ာင္းႀကီးေပၚမွာ ေမာင္ငယ္ေဆာ့ရင္
ဘုန္းႀကီးေအာ့လို႔ ႐ိုက္လိမ့္မယ္
ေမာင္မေဆာ့ေပါင္ စိတ္ပုတီးနဲ႔
ဘုန္းေတာ္ႀကီးလို ေနပါ့မယ္
လိုက္မယ္ လိုက္မယ္။

(မင္းသုဝဏ္)

သခင္ ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း


ထီမထင္ ဆရာမႈိင္း

ေၾသာ္…ေဝးခရီးကေပမယ့္
အေရးႀကီးလွ်င္ျဖင့္၊ေသြးနီးရာပါစျမဲေပမို႔
ဆရာလဲကြာ
ပထမ အရင္ကနဦးဆီက
ျမန္မာတခြင္မွာ သမၼတ ရွင္ဘုရင္မလူးခင္ပ
ထ ဆင္ထူးကို တျမည္ျမည္ သင္ခဲ႔သမို႔
ထီ မထင္ေက်ာင္းေတာ္သားေတြရဲ ႔
အမည္စာရင္းမွာ ေခါင္းအေပၚဖ်ားမွာလ
မင္းရို ႔ဆရာကို
စာရင္းတို႔ကာထားလိုက္ၾကေပေတာ႔။

(သခင္ ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း)
သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း အား ေရႊေတာင္နယ္ ဝါးလယ္ေက်းရြာ အဖ ဦးစံထြန္း အမိ ေဒၚအုန္း တို႔မွ ၁၈၇၆ မတ္လ ၂၃ ရက္ ၾကာသာပေတးေန႔ တြင္ဖြားျမင္၍ ငယ္မည္မွာ ေမာင္လြန္း ျဖစ္သည္။ ၁၉၂၀ ေက်ာင္းသားသပိတ္ ၿပီးေနာက္ ေပၚေပါက္လာေသာ အမ်ိဳးသားေကာလိပ္ ေက်ာင္းတြင္ ေက်ာင္းဆရာအျဖစ္ ဝင္ေရာက္ ေဆာင္ရြက္ ေပးခဲ႔သည္။ ၁၉၃၆ တြင္ တို႔ဗမာ အစည္းအရံုး၌ နာယက ျဖစ္ခဲ႔သည္။ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးေနာက္ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး အဖဲ႔ြဖြဲ႔၍ ျပည္တြင္းစစ္ မျဖစ္ရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ႔သည္။ ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီ အာဏာ ရလာၿပီးေနာက္ အဖြဲ႔ ဖ်က္သိမ္းခံရေၾကာင္း သိရွိ၍ စိတ္ထိခိုက္ကာ မက်မ္းမာျဖစ္၍ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ ဇူလႈိင္ ၂၂ ရက္ တြင္သတိမရွိေတာ႔ပဲ ၂၃ ရက္ နံနက္ ၁ နာရီ တြင္ ကြယ္လြန္ခဲ႔သည္။ ကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္ အသက္ ၈၉ ႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္သည္။

Wednesday, April 7, 2010

ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္


(၁)
ငါတို႕ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးရဲ႕
ေမာ္ကြန္းထိန္းသိမ္းေရးအခန္းမွာ
ဟစ္တလာရုပ္ထုကို
လူတစုထုဆစ္ေနၾကတယ္။
သူတို႕ဟာ ...
ရုပ္တုရဲ႕ေရွ႕မွာ က်ိန္စာေတြရြတ္ဖတ္
ပ်ားရည္စက္ေတြကို မီးရိႈ႕ပူေဇာ္
ဆိုင္ရာႏုိက္ျဖဴေလ်ာ္ေလ်ာ္ေတြ သြန္းၾကဲပက္ခ်
ဟစ္တလာပါးစပ္ထဲက
က်ည္ဆန္တေတာင့္ ထြက္အံက်လာတယ္။
သူတို႕ဟာ ...
ေက်ာက္သင္ပုန္းေပၚမွာ အဲဒီက်ည္ဆံနဲ႕
“ေက်ာင္းဖြင့္ျပီ” ဆိုတဲ့ စာကိုေရး
ေသြးစြန္းလက္ေတြနဲ႕ ပ်ဴငွာစြာ
ဖိတ္ေခၚၾကပါျပီ။

Tuesday, April 6, 2010

ေမွ်ာ္


ျမန္မာျပည္ ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ
ေသြးစေတြ စိုလူး
အလံဦးမွာ ကိုယ့္အမည္ခ်ိတ္လို ့
ၾကိဳးစင္ရိပ္၀ယ္

က်ေနာ္တို ့တိုက္ပြဲ၀င္ေနပါတယ္။

ပိတ္မထားရေသးတဲ့
သားၾကီးတို ့ရဲ့ ေက်ာင္းစာအုပ္မွာ
ေဒါင္းရုပ္ေလးေတြ သားငယ္ဆြဲေတာ့
ေမေမ မ်က္ရည္၀ဲေရာ့မယ္။

ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ခုႏွစ္ရဲ့
လက္နက္နဲ ့ လြယ္အိတ္တိုက္ပြဲမ်ား
မွုန္၀ါးျပာေ၀
ကမာၻမေၾကဘူး
ဘီလူးတေခတ္၊ ေဒါင္းတေခတ္။

တေန ့ေန ့ေလ
မေသေသးရင္ ျပန္လာခ်င္တယ္
ရင္ခြင္မွာ ေထြးလို ့ၾကိဳပါေမေမရယ္။

ျမန္မာျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ
ေသြးစေတြ စိုလူး
အလံဦးမွာ ကိုယ့္ အမည္ခ်ိတ္လို ့
ၾကိဳးစင္ရိပ္၀ယ္
က်ေနာ္တို ့ တိုက္ပြဲ၀င္ေနပါတယ္။ ။

တာရာမင္းေ၀

Sunday, April 4, 2010

ပင္လယ္ေရးတဲ့စာ

ေရတံခြန္ႀကီးတစ္ခုလို ခုန္ခ်လိုက္ခ်င္တယ္
ျမင္းမိုရ္ေတာင္ကိုလည္း မိုးၾကိဳးးပစ္ခ်လိုက္ခ်င္ရဲ႕။
ေက်ာက္ျမင္း႐ုပ္ႀကီးလိုပဒပ္ရပ္ထခ်င္တယ္
ပင္လယ္ကဗီးပင္ေတြလိုလည္းတ႐ွဲ႐ွဲေအာ္လိုက္ခ်င္တယ္။
ခုေတာ့....ဘယ္ျဖစ္ေတာ့မွာလဲ
သူမက
ငါ႔ကို
ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးပဲ
လက္ပိုက္ရပ္ေနတဲ့....။

တာရာမင္းေ၀

ေက်ာင္းသားအတၳဳပၸတၱိ

(၁)
မင္းရဲ႕ ႐ုပ္အေလာင္းဟာ
ျခေသၤ့ဂူထဲမွာ ႐ွိလိမ့္မယ္
အေမွာင္စုန္းစုန္းမွာ
အရာအားလံုး ေမ့ေဖ်ာက္ပစ္
ေနာက္တစ္ေခတ္ မင္းေအာင္ျမင္ေစကြယ္

အက္ကြဲေနေသာလက္မ်ားနဲ႔
ဘုရားသခင္ထံငါတို႔ဆုေတာင္း
မင္း.. ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ..လို႔
ငါတို႔ရဲ႕
ေသြးတစ္စက္ကို ထက္၀က္ခြဲ
မင္းခံတြင္းထဲ
တဲတဲေလးေလွ်ာခ်ၾကည့္ယင္
ႏႈတ္ခမ္းေသမ်ားက
ဖြဖြတိုးတိုးေလး လႈပ္႐ွားေအာ္ျမည္
ဒီ..မို..က..ေရ..စီ..
ဒီမိုကေရစီလို႔ .. ဆိုလိမ့္မယ္
ညီေလးရယ္
ရႏိုင္မယ္ဆိုယင္
မင္းရဲ႕အ႐ိုးတစ္မႈံကို
နိဗၺာန္ဘံုအထိယူၿပီး
ဘုရား႐ွင္ကို ျပၾကည့္ခ်င္တယ္..
မင္းဟာ သူရဲေကာင္းေလးျဖစ္တယ္
မင္းဟာ အာဇာနည္ေလးျဖစ္တယ္
မင္းဟာ ဗမာေက်ာင္းသားေလး.. ျဖစ္တယ္ေလ။

ေအာင္ဆန္းဦးသို ့အိတ္ဖြင့္ေပးစာ

ေအာင္ေ၀း
ဒီဇင္ဘာ ၂၆၊ ၂၀၀၉

ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ သားဦး
ဦးေအာင္ဆန္းဦးခင္ဗ်ာ
က်ေနာ္ ကဗ်ာဆရာ ေအာင္ေ၀း
ရုိေသစြာ စာေရးလိုက္ပါတယ္။

++++++++

သားဦး အရူး တဲ့
ျမန္မာစကားမွာ ရွိပါသည္။

အစ္ကိုၾကီးေတာ့ အဖအရာ
ျမန္မာစကားမွာ လာပါသည္။

တို ့ဘုရား မယားဖက္ ခပ္ပါပါ တဲ့
ျမန္မာ့ဆိုရိုးစကားလည္း ရွိပါတယ္။

ရွစ္ေလးလုံး အေရးေတာ္ပုံတုန္းက
က်ေနာ္တို ့ေမွ်ာ္ခဲ့တာ
ႏွမ မဟုတ္ပါ
အစ္ကိုၾကီး ဦးေအာင္ဆန္းဦးကိုပါ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ ့သားၾကီး ဦးေအာင္ဆန္းဦး
အေမရိကန္ မရိမ္းတပ္ေတြနဲ ့
ျမန္မာျပည္ကို ခ်ီတက္လာျပီ …

ဒီသတင္း …
ျပည္တြင္းမွာ တကယ္ျဖစ္ခဲ့တာပါ။

ဒါေပမဲ့
တကယ္ေရာက္လာတာက
အစ္ကို မဟုတ္
ႏွမ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ့့သမီး
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္။

တကယ္ တိုက္ပြဲ၀င္တာက
ႏွမ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္။

ကမာၻ ့ျငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဘယ္ဆုရွင္
ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ … တဲ့
ႏွမပုံရိပ္က အင္မတန္ၾကီးပါရဲ့။

အစ္ကိုၾကီး ဦးေအာင္ဆန္းဦးခင္ဗ်ာ …
အစ္ကိုၾကီးမွာ
ဘာပုံရိပ္မွ မရွိလည္း
က်ေနာ္တို႔က
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ့သားမို ့ ခ်စ္ေနဆဲပါ။

ဒါေပမဲ့
အခု အစ္ကိုၾကီးလုပ္ေနတာေတြက
အဖအရာ မေရာက္
ႏွမကို
(နအဖ အလိုက်)
ေခ်ာက္က်ေအာင္ လုပ္သလိုျဖစ္ေနပါျပီ။

ကန္ေတာ့ပါရဲ့
မယားစကား နားေယာင္
အစ္ကိုၾကီးအမွားတေထာင္ က်ဴးလြန္ေနျပီ။

ဘာ့ေၾကာင့္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို တိုက္ခိုက္ေနရတာလဲ
အစ္ကိုၾကီး။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ
(အစ္ကိုၾကီးႏွမ)
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သက္သက္ မဟုတ္ဘူး။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို တိုက္ခိုက္တာဟာ
အဖိႏွိပ္ခံျမန္မာျပည္သူေတြကို တိုက္ခိုက္တာပဲ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ
ျမန္မာျပည္ပဲ။

အစ္ကိုၾကီး
အစ္ကိုျကီးရဲ့ မူမမွန္တဲ့လုပ္ရပ္ေတြ
ရပ္တန္းကရပ္ပါ။

သားဦးအရူး
ေအာင္ဆန္းဦး … လို႔ေတာ့
က်ေနာ္ မေျပာရက္ပါဘူး။

အခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံေနရတဲ့ ႏွမကိုမွ
ဆက္ျပီးေႏွာင့္ယွက္ေနမယ္ ဆိုရင္
အစ္ကိုၾကီးကို
(ခ်စ္လ်က္နဲ ့)
က်ေနာ္တို ့စစ္ေၾကညာရေတာ့မယ္။

ေအာင္ဆန္းဦး အလိုမရွိ
ေအာင္ဆန္းဦး အလိုမရွိ
ေအာင္ဆန္းဦး အလိုမရွိ

ညီငယ္
ေမာင္ေအာင္ေ၀း
ဒီဇင္ဘာ၂၅၊ ၂၀၀၉၊ မစ္ရွီဂန္

Monday, February 22, 2010

အာဂ ေယာက်ၤား

မိန္း
မမာယာ

သဲကိုးျဖာမက

လြန္မ်ားလွတဲ့

ရွုပ္ေထြးေပလီ

လူ ့ေလာကီကို

စိတ္ကုန္လွ ၍

လျပည့္ည

ေအးျမၾကည္လင္ ထက္ေကာင္းကင္္တြင္
တိမ္ညိဳကင္းပ လျပည့္တစ္ည….တုန္းက
………………….. ………………..
သူရယ္..ကိုယ္ရယ္…….
ေက်ာင္းသြားဘုရားတက္ တူစံုမပ်က္ခဲ့
ျမင္ေယာင္တမ္းတ လျပည့္တစ္ည…..အခါက….

လမင္း ၾကယ္စင္ ထက္ေကာင္းကင္၀ယ္
တူယွဥ္ယံခ လျပည့္တစ္ည…..မယ္..

ျမတ္ဘုရားထံပါး ႏွစ္ကိုယ္ထားခဲ့
ရည္ရြယ္မွန္းဆ လျပည့္တစ္ည…မွာ…
ဘ၀ဆက္ဆက္ ေပါင္းဖက္ရည္စူး
ဆုထူးပန္သ လျပည္႔တစ္ည…မွာ..

မီးပံုး ေရာင္စံု ထြန္းညိတုန္းက
ႏွစ္ကိုယ္တူခ်စ္အမွ် လျပည့္တစ္ည…..က..
ေရာင္စံုထြန္းပ ပြဲေတာ္တစ္ည….အခါ…
အာကာျပင္မွာ၀င္းပ လျပည့္အလွ…ထက္
(ကိုယ့္ရဲ႕)ရင္ခြင္နန္းက ခ်စ္သူ႔ရဲ႕အလွ…က
တုယွဥ္္မွန္းဆ အႏိုင္းမဲ့ည….ေပါ႔…

ေမွ်ာ္လင့္မထား တစ္ကမၻာျခားမွာ
ပုန္းေရွာင္သူလြမ္းရ လျပည့္တစ္ည…ရယ္..
တိမ္ဖံုး“လ”မသာ အေမွာင္ကမၻာမွာ
ရင္ကြဲနာက် လျပည့္တစ္ည…ေပါ႔….