(၁)
ေက်ာက္ဂူထဲက
တလွမ္းျခင္း ထြက္လာတဲ့
ေၾကး၀ါေရာင္ျခေသၤ့ တေကာင္လိုပဲ
၁၉၉၁ ရဲ႕ ဒီဇင္ဘာ (၁၀)ရက္ဟာ
ေနျခည္မ်င္စေတြကို လည္ဆံေမႊးေတြလို ခါခ်ရင္း
လူ႕ေလာကထဲ တိုး၀င္လာခဲ့ျပီ။
သူ႔ဖိနပ္ကိုက်စ္တဲ့ၾကိဳးနဲ႔ ငါတို႔ကိုစိုးမိုးတုပ္ခတ္ ဘီလူးအိပ္မက္မွာ ညေတြနက္ျပီးရင္းနက္ခဲ့ျပီ။
· ငါတို႔ရဲ႕ေတာ္လွန္ႏိုင္ငံဟာ အာရွရဲ႕မုတ္သုန္စီးေၾကာင္းေအာက္မွာ စစ္ခေမာက္တစ္လံုးေမွာက္ထားသလို မီးခိုးညိုေတြအူထြက္ အဲဒီအထဲကမွ ငါကအားယူနိဳးထလွ်က္ေပါ့။
· ဒီေန႔ဟာ သံလြင္ခက္ေတြ သက္၀င္မဲ့ေန႔ ရာဇ၀င္မွာ ေရႊလိုစင္ၾကယ္တဲ့ေန႔ပါပဲ။
· ငါ႔ရင္ထဲမွာေမႊးျမသင္းရီ ငါ႔ႏိုင္ငံမွာလင္းပေစြးနီ ငါတို႔ခ်စ္ေသာ အို…ေအာင္ဆန္းႏွင္းဆီ။
(၂) · ဘုန္းၾကီးသဃၤန္းေတြကို ခ်ြတ္ျပီ လူေသပတ္တဲ့ အ၀တ္လုပ္သူေတြက ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို ေသနတ္အိတ္ထဲကထုတ္ၾကည္႔ေနေလရဲ႕။
· အရုိးနဲ႔ေဆာက္တဲ့ အုတ္ဂူမွာ ယမ္းေငြ႕ေသြးျမဴေတြ အံုဆိုင္း သည္ေျမကိုရိုင္းေအာင္ လုပ္ရက္ၾကတယ္ ေဟး..ပြင့္စမ္း ေ၀စမ္း ရဲရင့္စမ္း ငါတို႔ ခ်စ္ေသာေအာင္ဆန္းႏွင္းဆီ။
· ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို ျမတ္ႏိုးသူဟာ သံခ်ပ္ကာအက်ၤႎ ၀တ္ထားသင့္သလား သားသတ္သမားနဲ႔ ဘုရားသခင္ကိုငါေမးခ်င္တယ္။
· ဒါေတာ္လွန္ေရး ေတာ္လွန္ေရးမွာေအးစက္မႈန္၀ါး ေအာင္ဆန္းႏွင္းဆီေန႔မ်ား ေအာင္ဆန္းႏွင္းဆီညမ်ား ျပည္သုၾကားမွာလြင့္ပါးလႈပ္ခတ္ အနာဂတ္မိုးၾကီးရြာလိမ့္မယ္ အနာဂတ္မိုးၾကီးရြာေတာ့မယ္ကြယ္။
(၃) · ဒီကဗ်ာကိုငါေရးတာ သူမအတြက္ ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႕တင္ဆက္တာမဟုတ္ဘူး ေတာ္လွန္ေရးကို အာဇာနည္ကုန္းေပၚက တက္အေလးျပဳတာျဖစ္တယ္။
· ေတာင္စြယ္ေနကြယ္ခ်ိန္ လူသတ္ကုန္းမွာ ငါလိုရာသာေတာင္းခြင့္ရရင္ မင္းတို႔ဘုရင္နဲ႔ စီးခ်င္းထိုးခ်င္တယ္လို႔ပဲ ငါေျပာမိလိမ့္မယ္။
· ျပန္စဥ္းစားရင္ မိခင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာ ဓါးခုတ္ရာအမာရြတ္ကိုေတြ႔ရသလုိပဲ အသည္းနာလြန္းလွတယ္။ · ျငိမ္းခ်မ္းေရးေစာင္းၾကိဳးနဲ႔ ဟိုးအေ၀းကစစ္ခရာ ေလာကမွာဘယ္သူလင္းျပာေစမလဲ ဆက္ေလွ်က္ ဆက္ၾကိဳးစား အမွန္တရားဆိုတာဘယ္သူမွ အလကားမရဘူး။
· ေလွ်က္ရဲသူအတြက္ လမ္းဆိုတာ မနက္ျဖန္ ေနထြက္ခ်ိန္တိုင္းမွာရိွတယ္။
· ေၾကာက္တက္သူလက္နက္ခ်စတမ္းဆိုရင္ ငါေရးတဲ့ ဒီႏွင္းဆီကဗ်ာဟာဓါးျဖစ္လာလိမ့္မယ္ ထက္ျမစိမ္း၀င္း သတၱိအဆင္းတို႔လႊမ္းျခံဳ အေရွ႕စူးစူးေရာင္ျခည္ခူးဖို႔ ငါ့တို႔အားလံုးဦးလည္မသုန္.. ငါ့တို႔အားလံုးဦးလည္မသုန္.. ငါ့တို႔အားလံုးဦးလည္မသုန္။ ။
ေရႊဘုန္းလူ(ခ)တာရာမင္းေ၀ (၁၉၉၁၊ ဒီဇင္ဘာ)
သူ႔ဖိနပ္ကိုက်စ္တဲ့ၾကိဳးနဲ႔
ငါတို႔ကိုစိုးမိုးတုပ္ခတ္
ဘီလူးအိပ္မက္မွာ
ညေတြနက္ျပီးရင္းနက္ခဲ့ျပီ။
· ငါတို႔ရဲ႕ေတာ္လွန္ႏိုင္ငံဟာ
အာရွရဲ႕မုတ္သုန္စီးေၾကာင္းေအာက္မွာ
စစ္ခေမာက္တစ္လံုးေမွာက္ထားသလို
မီးခိုးညိုေတြအူထြက္
အဲဒီအထဲကမွ ငါကအားယူနိဳးထလွ်က္ေပါ့။
· ဒီေန႔ဟာ
သံလြင္ခက္ေတြ သက္၀င္မဲ့ေန႔
ရာဇ၀င္မွာ ေရႊလိုစင္ၾကယ္တဲ့ေန႔ပါပဲ။
· ငါ႔ရင္ထဲမွာေမႊးျမသင္းရီ
ငါ႔ႏိုင္ငံမွာလင္းပေစြးနီ
ငါတို႔ခ်စ္ေသာ
အို…ေအာင္ဆန္းႏွင္းဆီ။
(၂)
· ဘုန္းၾကီးသဃၤန္းေတြကို ခ်ြတ္ျပီ
လူေသပတ္တဲ့ အ၀တ္လုပ္သူေတြက
ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို
ေသနတ္အိတ္ထဲကထုတ္ၾကည္႔ေနေလရဲ႕။
· အရုိးနဲ႔ေဆာက္တဲ့ အုတ္ဂူမွာ
ယမ္းေငြ႕ေသြးျမဴေတြ အံုဆိုင္း
သည္ေျမကိုရိုင္းေအာင္ လုပ္ရက္ၾကတယ္
ေဟး..ပြင့္စမ္း ေ၀စမ္း ရဲရင့္စမ္း
ငါတို႔ ခ်စ္ေသာေအာင္ဆန္းႏွင္းဆီ။
· ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို ျမတ္ႏိုးသူဟာ
သံခ်ပ္ကာအက်ၤႎ ၀တ္ထားသင့္သလား
သားသတ္သမားနဲ႔ ဘုရားသခင္ကိုငါေမးခ်င္တယ္။
· ဒါေတာ္လွန္ေရး
ေတာ္လွန္ေရးမွာေအးစက္မႈန္၀ါး
ေအာင္ဆန္းႏွင္းဆီေန႔မ်ား
ေအာင္ဆန္းႏွင္းဆီညမ်ား
ျပည္သုၾကားမွာလြင့္ပါးလႈပ္ခတ္
အနာဂတ္မိုးၾကီးရြာလိမ့္မယ္
အနာဂတ္မိုးၾကီးရြာေတာ့မယ္ကြယ္။
(၃)
· ဒီကဗ်ာကိုငါေရးတာ
သူမအတြက္ ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႕တင္ဆက္တာမဟုတ္ဘူး
ေတာ္လွန္ေရးကို
အာဇာနည္ကုန္းေပၚက
တက္အေလးျပဳတာျဖစ္တယ္။
· ေတာင္စြယ္ေနကြယ္ခ်ိန္
လူသတ္ကုန္းမွာ
ငါလိုရာသာေတာင္းခြင့္ရရင္
မင္းတို႔ဘုရင္နဲ႔ စီးခ်င္းထိုးခ်င္တယ္လို႔ပဲ
ငါေျပာမိလိမ့္မယ္။
· ျပန္စဥ္းစားရင္
မိခင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာ
ဓါးခုတ္ရာအမာရြတ္ကိုေတြ႔ရသလုိပဲ
အသည္းနာလြန္းလွတယ္။
· ျငိမ္းခ်မ္းေရးေစာင္းၾကိဳးနဲ႔ ဟိုးအေ၀းကစစ္ခရာ
ေလာကမွာဘယ္သူလင္းျပာေစမလဲ
ဆက္ေလွ်က္
ဆက္ၾကိဳးစား
အမွန္တရားဆိုတာဘယ္သူမွ အလကားမရဘူး။
· ေလွ်က္ရဲသူအတြက္ လမ္းဆိုတာ
မနက္ျဖန္ ေနထြက္ခ်ိန္တိုင္းမွာရိွတယ္။
· ေၾကာက္တက္သူလက္နက္ခ်စတမ္းဆိုရင္
ငါေရးတဲ့ ဒီႏွင္းဆီကဗ်ာဟာဓါးျဖစ္လာလိမ့္မယ္
ထက္ျမစိမ္း၀င္း
သတၱိအဆင္းတို႔လႊမ္းျခံဳ
အေရွ႕စူးစူးေရာင္ျခည္ခူးဖို႔
ငါ့တို႔အားလံုးဦးလည္မသုန္..
ငါ့တို႔အားလံုးဦးလည္မသုန္..
ငါ့တို႔အားလံုးဦးလည္မသုန္။ ။
ေရႊဘုန္းလူ(ခ)တာရာမင္းေ၀ (၁၉၉၁၊ ဒီဇင္ဘာ)
No comments:
Post a Comment