မ်က္ေျဖလကၤာ

•  သူတည္းတစ္ေယာက္ ေကာင္းမွဳေရာက္မူ

           သူတစ္ေယာက္မွာ ပ်က္လင့္ကာသာ
           ဓမၼတာတည္း ။

•  ေရႊအိမ္နန္းႏွင့္ ၾကငွာန္းလည္းခံ

            မတ္ေပါင္းရံလ်က္ ၊ ေပ်ာ္စံရိပ္ျငိမ္
            စည္းစိမ္မကြာ ၊ မင္းခ်မ္းသာကား
           သမုဒၵရာ ၊ ေရမ်က္ႏွာထက္
            ခဏတက္သည့္ ေရပြက္ပမာ
            တစ္သက္လ်ာတည္း ။

•  ၾကင္နာသနား ၊ ငါ့အားမသတ္

           ယခုလႊတ္လည္း ၊ မလြတ္ၾကမၼာ
           လူတကာတို႕ ၊ ခႏၶာခိုင္ၾကည္
           အတည္မျမဲ ၊ ေဖာက္လႊဲတတ္သည့္
           အခြ်တ္စသာ ၊ သတၱ၀ါတည္း ။

• ရွိခိုးေကာ္ေရာ္ ပူေဇာ္အကၽြန္

          ပန္ခဲ့တုံ၏ ၊ ခိုက္ၾကဳံ၀ိပါက္
          သံသရာစက္၌ ၊ ၾကိဳက္လတ္တြန္မူ
          တုံ႔မယူလို ၊ ၾကည္ညိဳစိတ္သန္
           သခင္မြန္ကို ၊ ခ်န္ဘိစင္စစ္
          အျပစ္မဲ႕ေရး ၊ ခြင့္လွ်င္ေပး၏
          ေသြးသည္ အနိစၥာ၊
          ငါ့ခႏၶာတည္း ။ 
                          အနႏၱသူရိယ အမတ္
ျမန္မာႏွစ္- ၅၃၃ (ခရစ္ႏွစ္ - ၁၁၇၁ ) တြင္ မင္းယဥ္နရသိခၤ သည္ပုဂံထီးနန္းကိုသိမ္းျမန္းစိုးစံသည္ ။ ထိုမင္းသည္ညီေတာ္အိမ္ေရွ႕စံနရပတိစည္သူ၏ မိဖုရား ေ၀ဠဳ၀တီကို အတင္းအဓၶမသိမ္းယူသည္ ။၅၃၆ တြင္ ညီေတာ္ နရပတိစည္သူက ေနာင္ေတာ္ကိုပုန္ကန္သတ္ျဖတ္ျပီး နန္းတက္သည္ ။ထို႕ေနာက္ေနာင္ေတာ္အထိန္းေတာ္သား အနႏၱသူရိယ အမတ္ေပၚတြင္ ယခင္ကမလိုမ်က္ပြားအျငိဳးထား သည္ႏွင့္ထိုအမတ္ကိုဖမ္း၍သတ္ေလဟုသူသတ္တို႕အားမိန္႕၏။ အနႏၱသူရိယသည္ရဲရင့္တည္ၾကည္ေသာ စိတ္ထားရွိသူျဖစ္သည္ ။
အသတ္ခံရအံ့ဆဲဆဲတြင္" သူတည္းတစ္ေယာက္ေကာင္းမွဳေရာက္မူ " အစျဖာေသာ ေရပြက္ပမာလကၤာကိုေအးေဆးတည္ျငိမ္စြာစပ္ဆို ျပီးမင္းၾကီးအားဆက္သပါဟုမွာၾကားခဲ့ေလသည္ ။ ္